در این مقاله سعی شده به عجیب ترین روستاهای ایران بپردازیم در گوشهگوشه ایران جاذبههای عجیب و شگفتانگیزی وجود دارد که کمتر کسی از آنها باخبر است.
اما روستاهایی در ایران وجود دارد که دارای ویژگیهایی بوده و هستند که بسیار عجیبند.
ماخونیک نام روستایی است از توابع بیرجند در استان خراسانجنوبی؛
روستایی کوچک که اکثریت ساکنانش را افغانها تشکیل میدهند.
اما این نقطه از ایران بهواسطه قدکوتاه بودن بیشتر ساکنانش به لیلی پوت ایران مشهور است.
ماخونیک یکی از هفت روستای شگفتانگیز جهان است.
لیلیپوتی ایران شهرت و آوازهاش را از زنان و مردان کوتاه قامت خود دارد که شبها، زیر سقفی کوتاهتر از سقف خانههای ما چشم میبندند.
روستای ایستا از توابع طالقان یکی از روستاهای مرموز ایران است؛
روستایی که در آن زمان ایستاده است.
در کوچهها اثری از ردپای تکهآهنهایی که در شهر «خودرو» نامیده میشود، نیست؛
مردمانی که چون تابلوی نقاشی زندگی و آداب و رسوم گذشته را در عصر ارتباطات یدک میکشند.
این روستا جایی است که هیچگونه امکانات دنیای جدید را نمیپذیرند و بدون آب لولهکشی، گاز، برق، درمانگاه، ماشین آلات، وسایل ارتباطی و… زندگی میکنند.
حتی شایع است که میگویند اهالی این روستا شناسنامه ندارند و جزو جمعیت آماری ایران هم محسوب نمیشوند.
اما بدون شک عجیبترین روستای ایران روستای زرگر است.
اهالی این روستا هم ایرانیاند هم اروپایی، هم فارسی میدانند هم ترکی؛ صورتشان هم شبیه آریاییهاست،
هم شبیه گلادیاتورها و وایکینگها،
این مردم اما یک راز دارند، یک نکته مبهم تاریخی که مرموزشان میکند.
مردم روستای «زرگر» زبان مادریشان «رومانو» است؛
به زبانشان «زرگری» هم میگویند، اما نه از آن زرگریهایی که بعد از هر حرف، «ز» میگذارند و زبانشان میشود «دزرزوز».
میمند روستایی صخرهای و دستکند با چند هزار سال قدمت یادآور ایامی است که انسانها خدایان خود را در بلندای کوهها جستجو میکردند و کوه نشانه استواری و توان و پایداری و اراده شناخته میشود.
این بنای دستکند باستانی، بیگمان از نخستین سکونتگاههای بشری در ایران به شمار میرود.
میمند روستایی است از ۶ تا ۱۲ هزار سال قدمت.
اشیایی که در آن یافت شده نشان از دوره ساسانی دارد و در گویش مردمانش هنوز واژههای پهلوی ساسانی شنیده میشود.
آب و هوایش کوهستانی است؛ زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل.
شغل اصلی مردم روستا دامداری است.
تالاب بین المللی شادگان به عنوان یک تالاب مهم بین المللی شناخته شده، علیرغم تنوع زیستی غنی و جاذبه های گردشگری فراوان، متاسفانه هنوز در کشور و حتی استان خوزستان ناشناخته مانده است.
کوچه پس کوچه های روستای سراخیه در میان آب هستند و به همین دلیل، می گوییم اینجا ونیز ایران است.
یک روز در ماه اردیبهشت این زنان هستند که رئیس و فرمانروایند و همه امور روستا به رای آنها میچرخد.
هر سال جمعه یکی از روزهای اردیبهشت ماه رسم دیرینه “زن شاهی” یا “ورف چال” توسط اهالی روستای آب اسک قبل از شهرستان آمل برگزار میشود.
در این روز زنان روستا صبح زود، وقتی آفتاب هنوز طلوع نکرده زیر قابلمه غذای ناهار مردانشان را خاموش کرده و بار سفر یک روزه آنها را میبندند.
در این روز هیچ مردی از پنج ساله تا ۵۰ ساله نباید در روستا بماند.
روستای چهاربرج ، اسفراین
محصول این روستا غلات، پنبه، زیره و انواع میوهاست.
شغل اهالی زراعت و دامداری است.
شایعه آلوده بودن آب روستای چهاربرج بار اضافه ای را روی دوش اهالی آن گذاشته است؛
به همین خاطر اهالی سختی های زیادی را تحمل می کنند.
هر کسی که برای نخستین بار وارد روستای شهرآباد ابرکوه میشود از تعداد دوقلوهای ساکن در آن حیرت خواهد کرد.
شهرآباد که به روستای دوقلوها معروف شده، حدود ۲۴۰ نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود ۴۰ نفر از آنها دوقلو هستند.
بازدیدها: 2274
دیدگاهتان را بنویسید